Günlerdir 7 Haziran 2015’de yapılacak seçimlerin sonuçlarına dahil kamuoyu araştırma şirketlerinin açıklamalarını okuyoruz. Bu veriler üzerinden seçim sonuçlarını öngörmek ve yeni seçilecek olan 25. dönem Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerinin gündemini tahmin etmek üç aşağı beş yukarı mümkündür. Tüm bunlardan hareketle bu yazımda, geleceğe dönük tahminler  yapmak, uzun uzun analizlerle kafanızı şişirmek yerine asıl mevzunun altını çizmeyi daha anlamlı buluyorum.

Konumuz; ülke olarak geldiğimiz bu sıkışmışlık halimizi rahatlatacak olan yeni bir anayasa ihtiyacıdır.

Bir önceki yazımda da belirttiğim gibi ekonomik ve demokratik büyüme kol kola ilerlemiş, günümüz rakamlarını ortaya çıkarmıştır. Kısaca açıklamak gerekirse; Para ve Maliye politikalarında yapılan reformlar ve Bankacılık sektöründe atılan adımlar, ülke ekonomimizin dünya ekonomisi ile yaşadığı rekabeti fazlasıyla destekleyip güçlendirmiş, geriye toplumsal gelişmişliğimizi de bu yarışta hak ettiği sıralara çıkarmamız kalmıştır. Bu nedenle artık çuvala sığmayan bu mızrağa yeni bir giysinin hazırlanmasına öncelik verilmeli, 12 Eylül Darbesi ile hayatımıza giren bu garabetten bir an önce millet olarak kurtulmamız gerekmektedir.

Açılması çok zor birçok kapıyı cesurca aralayan AK Parti iktidarı, bu karanlık kapının anahtarını bir türlü ortaya çıkaramamıştır. Bunun arkasında türlü birçok nedeni sıralayabiliriz fakat “2023 Hedefi“ ile dünya ekonomisinde söz sahibi ülkeler arasına adını yazdırma iddiası, ülkeyi o hedeflere taşıyacak bir anayasa ile ancak mümkündür.Ülkenin ekonomik ve sosyal alandaki gelişme dinamiklerinin önünde  kocaman bir tıkaç olarak duran bu anayasa ile bırakın bu hedeflere yaklaşmamızı, şu anki olduğumuz durumdan da daha kötü günlerin yaşanabilme olasılığı, her aklı başında vatandaş gibi beni de korkutmaktadır.

Son Diyanet İşleri Başkanlığı tartışmalarını bile buradan okumak gerekmektedir.

Darbe anayasası ile hayatımıza giren birçok kurum artık toplumun en geniş kesimlerinin ihtiyaçlarına cevap üretememektedir. Anayasal zorunluluktan kaynaklı sorunları doğrudan uygulamalarla aşmaya çalışmak, geçici çözümlerle hayatımıza devam etmekmiş gibi yapmak dönemini tamamen arkamızda bırakmamız gerekmektedir. Seçim sonuçları ne olursa olsun 77 milyon insanımızı bu sıkışmışlıktan kurtaracak yeni bir anayasanın hazırlanması ve yürürlüğe girmesi yeni meclisin en önemli görevi olmalıdır.

Toplumun tüm kesimlerini hak ettiği ölçüde kucaklayacak yeni bir toplumsal sözleşmenin hazırlanması,demokrasimizin taçlanması hepimizin hayırına olacaktır.