Merhaba. Üç aylara başladığımız bu günlerde, Salâvat-ı Şerife’nin Fazileti konusunu sizlerle paylaşmak istedim…

Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:

•    "Yanında ismim anıldığı halde bana salâvat getirmeyen adamın burnu sürtülsün."

Hazret-i Cebrail, Resûlullâh Efendimize (s.a.v.) gelip "Ya Muhammed! Sana bir salâvat getirene muhakkak yetmiş bin melek onun için istiğfar eder. Meleklerin istiğfar ettiği kimse ise cennetliklerden olur." buyurdu.

•   "Kıyamet gününün korkunç hallerinden ve zorlu konaklarından en çok kurtulacak olanlar bana en fazla salâvat getirenlerinizdir."

•   "Yapılan her dua ile sema arasında -bana salâvat getirilinceye kadar- perde vardır. Dua eden salâvat getirdiğinde bu perde açılır ve dua yükseltilip kabul olunur. Kim salâvat getirmezse duası reddolunur." Bir cemiyette Resûlullâh Efendimize (s.a.v.) salâvat getirilmezse bu onlar için pişmanlık olur. Hatta cennete girseler bile salâvatın sevabının büyüklüğünü görüp pişman olurlar.

Bir adam mescide geldi ve namaz kıldıktan sonra duasında sadece "Allah’ım beni bağışla, bana rahmet et" dedi. Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.):

"Ey namaz kılan, acele ettin, namaz kıldığında oturup dua ederken Allâhü Teâlâ'ya layıkıyla hamdettikten sonra bana da salâvat getir, sonra dua et." buyurdular.

Bu zat kalktı ve tekrar namaz kıldı. Sonra duasında Allah’a hamdetti, Resûlullâh Efendimize salâvat getirdi. Hazret-i Peygamber aleyhisselâm; "Ey namaz kılan, iste, elbette kabul olunur, iste, elbette kabul olunur. Kim böylece benim ismimi işitip de bana salâvat getirirse Allâhü Teâlâ onun duasını kabul eder." buyurdular. Kim Allâhü Teâlâ'yı severse onu çok zikreder. Allâhü Teâlâ da böyle zatı rahmeti ve mağfiretiyle anar -ona rahmet eder-, onu peygamberleri ve evliyasıyla cennete koyar, ikram eder; cemalini gösterir.

Her kim de Resûlullâh aleyhisselâmı severse ona çok salâvat getirir, Fahri Kâinat’ın şefaatine nail olur, cennette ona arkadaş olur

Allah, Peygamber Efendimizin şefaatinden bizleri mahrum etmesin.